تفاوت کاشت ابرو و میکروبلیدینگ

کاشت ابرو و میکروبلیدینگ دو روش مختلف برای بهبود ظاهر ابروها هستند که هر کدام مزایا و معایب خودشان را دارند. تفاوت کاشت ابرو و میکروبلیدینگ نیز در موارد مختلفی مانند قیمت و نحوه انجام آن است که در ادامه بررسی می کنیم.

کاشت ابرو

کاشت ابرو (Eyebrow Transplant) یک روش جراحی است که برای افزایش تراکم و بهبود شکل ظاهری ابروها به کار می‌رود. این روش معمولاً برای افرادی که دارای ابروهای کم‌پشت یا آسیب‌دیده به دلیل اختلالات هورمونی، بیماری‌های پوستی، تروما، سوختگی، اثرات جانبی همراه با برخی درمان‌های پزشکی نظیر شیمی‌درمانی، یا سایر دلایلی که باعث کاهش موهای ابرو شده‌اند، توصیه می‌شود.

در طی عمل کاشت ابرو، پزشک یا جراح متخصص، فولیکول‌های مو را از قسمتی از بدن که دارای رشد موی پایداری است (معمولاً از پشت سر یا بانک موی فرد) برمی‌دارد و آن‌ها را به ناحیه ابروها منتقل می‌کند. این فولیکول‌ها معمولاً به‌صورت تک‌تک یا در واحدهای کوچکی شامل چند مو برداشته شده و کاشته می‌شوند.

روش‌های کاشت ابرو

• FUT (Follicular Unit Transplantation): یک نوار باریک از پوست حاوی فولیکول‌های مو از ناحیه پشت سر برداشته می‌شود و سپس فولیکول‌های موی فردی از این نوار جدا شده و در ناحیه ابرو کاشته می‌شوند.
• FUE (Follicular Unit Extraction): در این روش، فولیکول‌های موی فردی مستقیماً از پوست سر برداشته شده و بدون ایجاد برش بزرگتری در پوست، به ناحیه ابروها منتقل می‌شوند.

این عمل معمولاً تحت بی‌حسی موضعی انجام می‌گیرد و دارای دوره نقاهت نسبی است. نتایج کاشت ابرو دائمی هستند اما ممکن است برای رسیدن به نتیجه‌ای کامل، به بیش از یک جلسه درمانی نیاز باشد. همچنین فرد باید انتظارات واقع‌بینانه‌ای از نتیجه داشته باشد و از نظر سلامتی شرایط مناسب برای انجام این عمل را داشته باشد.

مزایای کاشت ابرو

• نتیجه طبیعی: استفاده از موهای طبیعی بدن فرد باعث می‌شود که نتیجه کاملاً طبیعی به نظر برسد.
• دائمی: کاشت مو به مرور زمان رشد کرده و معمولاً دائمی هستند.

معایب کاشت ابرو

• هزینه‌بر: تفاوت کاشت ابرو و میکروبلیدینگ در قیمت آنها نیز مشهود است. کاشت ابرو معمولاً گران‌تر از میکروبلیدینگ است.
• نیاز به زمان ریکاوری: پس از کاشت، باید زمانی را برای بهبودی پوست و رشد موهای کاشته شده اختصاص داد.
• ممکن است به بیش از یک جلسه نیاز باشد: برای رسیدن به نتیجه دلخواه ممکن است نیاز به چند جلسه کاشت باشد.

میکروبلیدینگ

میکروبلیدینگ (Microblading) یک روش نیمه دائمی آرایش و تاتو است که برای پرکردن، ترمیم، تعریف و افزایش زیبایی ابروها به کار می‌رود. در این تکنیک، استاد آرایش دائمی از یک ابزار دستی استفاده می‌کند که از یک سری سوزن‌های ریز تشکیل شده و به آرامی رنگدانه‌ها را درون لایه‌های سطحی پوست ابرو وارد می‌کند.

میکروبلیدینگ با الهام از تکنیک‌های تاتو سنتی، به گونه‌ای طراحی و اجرا می‌شود که نتیجه نهایی شباهت بسیار نزدیکی به موهای طبیعی ابرو داشته باشد. از این رو، پس از انجام میکروبلیدینگ، ابروها به‌نظر پرپشت‌تر و مرتب‌تر به نظر می‌رسند.

فرآیند میکروبلیدینگ نیاز به مهارت بالایی دارد و باید توسط فردی مجرب و دوره‌دیده انجام شود تا نتایج به‌دست‌آمده هم از لحاظ زیبایی‌شناختی و هم به‌دلیل جلوگیری از خطرات احتمالی، مانند عفونت، ایده‌آل باشد.

نتایج به‌دست‌آمده از میکروبلیدینگ معمولاً بین 1 تا 3 سال دوام دارد، اما این مدت می‌تواند بسته به عواملی مانند نوع پوست، میزان مراقبت‌های پس از روش و قرار گرفتن در معرض نور خورشید متغیر باشد. با گذشت زمان، رنگدانه‌ها به تدریج کم‌رنگ‌تر می‌شوند و ممکن است نیاز به ترمیم‌های دوره‌ای باشد تا ظاهر ابروها حفظ شود.

مزایای میکروبلیدینگ

• بدون نیاز به جراحی: میکروبلیدینگ یک روش غیرجراحی است و این یعنی کمترین زمان بهبودی را دارد.
• تغییرات موقتی: اگر نگران تغییرات دائمی هستید، میکروبلیدینگ ممکن است گزینه بهتری باشد، زیرا نتایج آن معمولاً بین 1 تا 3 سال باقی می‌مانند.
• هزینه کمتر: معمولاً میکروبلیدینگ از نظر هزینه مناسب‌تر از کاشت ابرو است.

معایب میکروبلیدینگ

• ممکن است به ترمیم‌های دوره‌ای نیاز باشد: برای حفظ ظاهر، معمولاً به ترمیم‌های دوره‌ای نیاز است.
• خطر واکنش‌های آلرژیک: برخی افراد ممکن است به رنگ‌های استفاده شده واکنش نشان دهند.
• امکان عدم پیش‌بینی دقیق نتایج: هرچند میکروبلیدینگ کنترل بیشتری بر شکل و رنگ ابروها می‌دهد، اما گاهی اوقات نتایج دقیقاً همانند انتظارات نیست.

به یاد داشته باشید که هر دو روش نیاز به مهارت‌های تخصصی دارند و باید توسط متخصصانی که دارای تجربه و مجوزهای لازم هستند انجام شوند. انتخاب میان این دو روش بسته به شرایط فردی، ترجیحات و اهداف زیبایی شما باید صورت گیرد.