چرا مژه ها ریزش داره در این مطلب از نظر پزشکی این مطلب رو به شما توضیح می دهیم . ریزش مژه علت های مختلفی دارد که از لحاظ پزشکی به فقدان ویتامین های بدن نیز مربوط می شود . با ما همراه باشید تا به بررسی این عوامل بپردازیم .

مژه ها چیزی فراتر از حاشیه های آرایشی هستند. مژه ها از چشم در برابر مواد زائد محافظت می کنند که می توانند دید را مسدود کنند یا باعث عفونت یا آسیب شوند. مژه ها رشد می کنند، می ریزند و هر 6 تا 10 هفته در یک چرخه طبیعی جایگزین خود می شوند، درست مانند موهای بالای سر این چرخه تکرار می شوند و فرایندی متمادی می باشد .

چه قدر ریزش برای مژه طبیعی می باشد 

ریزش بین یک تا پنج مژه در روز طبیعی است. گاهی اوقات، ریزش سریع مژه (معروف به ماداروز) می‌تواند نشانه‌ای از یک مشکل اساسی سلامتی در چشم یا قسمت دیگری از بدن باشد.

علت های متداول ریزش مژه

دلایل زیادی وجود دارد که افراد می توانند بیشتر از حد متوسط ​​مژه از دست بدهند. اگر موهای ابرو یا پوست سر شما هم نمی ریزد، ریزش مژه ممکن است نشانه زیر باشد:

• تحریک ناشی از لوازم آرایشی : ماندن بیش از حد آرایش چشم ، استفاده و حذف اکستنشن مژه و استفاده از فر مژه (گرم شده یا بدون حرارت) می تواند به مژه ها آسیب برساند و ریزش آن را تسریع کند. ریزش مژه همچنین می تواند ناشی از آلرژی به ریمل و چسب مورد استفاده برای اکستنشن مژه باشد.
  
• بلفاریت خارش یا سوزش همراه با قرمزی یا تورم پلک ها ممکن است نشان دهنده بلفاریت باشد. این وضعیتی است که زمانی اتفاق می افتد که غدد چربی بسته شده در نزدیکی پایه مژه ها باعث التهاب مزمن و مشکلاتی در فولیکول های مژه می شود.
• تریکوتیلومانیا این وضعیتی است که در آن پریشانی عاطفی یا روانی باعث می شود که فرد به طور معمول مژه های خود را بکشد .
• سرطان پوست. به ندرت، ریزش موضعی مژه می تواند علامتی از سرطان پوست روی پلک باشد. سرطان می تواند رشد مژه ها را با گسترش سلول های مضر مختل کند.
  

سایر علل کمتر شایع ریزش مژه شامل گل‌زدگی مزمن یا عود کننده و شالازیا ، روزاسه یا کنه چشمی، عفونت‌های باکتریایی یا قارچی در یک یا هر دو چشم است.

زمانی که ریزش مژه با ریزش موی دیگر همراه است

اگر مو از پلک ها و همچنین ابروها و/یا پوست سر می ریزد، ممکن است نشانه ای از یک مشکل یا بیماری سیستمیک سلامت باشد. شایع ترین علل ریزش کلی مو از جمله مژه ها عبارتند از:

• آلوپسی. این بیماری خودایمنی باعث می شود بدن به فولیکول های موی خود حمله کند و باعث ریزش کامل، جزئی یا دوره ای مو در بدن، سر یا صورت شود. آلوپسی طولانی مدت اغلب ارثی است. آلوپسی حاد – ریزش موی ناگهانی و موقت – می تواند با جراحی، بیماری مزمن، تب، آنفولانزا، کم خونی، تولد کودک یا افزایش سن ایجاد شود.
  
• اختلال تیروئید. تیروئید غده ای در گردن است که هورمون های بدن را کنترل می کند. هم پرکاری تیروئید (بار بیش از حد هورمون ها) و هم کم کاری تیروئید (هورمون های بسیار کم) می توانند باعث ریزش مژه و سایر موها شوند. سایر علائم شایع اختلال تیروئید شامل تغییرات وزن، ضربان قلب و فشار خون است.

دلایل کمتر شایع برای ریزش کلی مو عبارتند از:

• بیماری های التهابی مزمن مانند پسوریازیس، آرتریت روماتوئید، لوپوس و اسکلرودرمی؛
• استرس مزمن؛
• کمبودهای تغذیه ای؛
• تغییرات هورمونی مانند تغییرات ناشی از یائسگی؛ و
• شیمی درمانی و پرتودرمانی.

علاوه بر این، داروهای متعددی می توانند عوارض جانبی ریزش مو، ابرو یا مژه داشته باشند.

در مورد ریزش مژه چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

اگر:

• ریزش مژه در هر دو پلک اتفاق می افتد.
• شما همچنین در حال ریزش موهای ابرو یا پوست سر خود هستید.
• شما همچنین تغییرات پوستی مانند خارش، قرمزی یا پوسته پوسته شدن دارید.
• شما احساس فشار در اطراف چشم خود دارید. یا
• شما از دست دادن بینایی دارید

چگونه از ریزش مژه جلوگیری کنیم

برای حفظ سلامت مژه های خود، صورت و پلک های خود را روزانه با آب و صابون ملایم بشویید. غدد موجود در پلک به طور طبیعی مژه ها را چرب می کنند، بنابراین لوسیون ها و نرم کننده ها ضروری نیستند مگر اینکه مژه ها بیش از حد خشک شوند. رژیم  غذایی سالم شامل پروتئین ها، میوه ها، سبزیجات و آهن کافی نیز به سلامت و حفظ مژه های بلند و پر کمک می کند.